دکتر جعفر صابری شهریور ماه

شهریور ماه

شما را نمیدانم ولی من تمام مدت تحصیلم از شهریور ماه بدم می آمد و می دانم هنوز هم کم نیستند بچه هایی که مثل من از ماه شهریور خوششان نمی آید و آن دلیلی دارد جز اینکه در این روز ها آنها باید امتحانات درسی خود را که تجدید شده اند را یک بار دیگر بدهند و این موضوع برای بسیاری از دانش آموزان سخت است .

بیش از ند درصد پسر بچه ها و ده تا پانزده در صد دانش آموزان دختر همواره در گیز موضع تجدیدی هستند و این نه بدان معنا است که دانش آموزانی که تجدید میشوند از ضریب هوشی بالای برخوردار نیستند بلکه در بعضی مواقع کاملاً برعکس هم هست بچه ای باهوشی که از درس و درس خواندن آن هم به روش های موجود راضی نیستند .

خود من اعتقاد داشتم ریاضیات یک درس کارگاهی است و باید در کارگاهای ریاضیات مورد بررسی قرار گیرد برای نمونه وقتی صحبت از اندازه یک دایره و یا شکل یک مثلث میشود میتوان با چندین تصویر و اشکال هندسی دیگر تلفیق نمود . بیشتر بچه ها با دیدن بهتر از شنیدن ارتباط بسری برقرار میکنند و نقش آموزش باید اینگونه باشد .

بطور کلی بد نیست بدانیم که سیستم آموزش فعلی جهان در زمانی تعریف و اجرایی شده که زمان انقلاب صنعتی بوده و صاحبان قدرت و صنعت بدنبال آموزش نیروی کاری بودند آنها آموزش هم شکل را طراحی نمودن با یک روش تدریس تا همه توابع آن باشند و به دنبال کشف استعدادهای دیگر فرد نبوده و نیستند در واقع آنها کارگر میسازند لباس یک فرم زنگ تفریح و همه چیز مثل یک سربازخانه آنها سربازان چرخ های تولیدی خودشان را پرورش میدهند .

نمره های بالاتر دلیل موفقیت فرد نیست پس دنبال شکوفایی استعداد ها نیستند در مدارس به بچه ها درس میدهند و بعد امتحان می گیرند تا ببینند چقدر آنچه آموختند را یاد گرفتند در صورتی که در واقعیت و زندگی واقعی اول امتحان گرفته میشود و بعد همان برای شما یک درس بزرگ میشود در مدارس آموزش دهن اقتصادی و پولسازی را بچه ها فرا می گیرند البته بد نیست بدانید این روش ها در مدارس ما است آنها فرزندانشان را در مدارس ویژه آموزش میدهند و بطور کلی سیستم آموزشی آنها برای فرزندانشان با آنچه در کشور های ما ساری و جاری است متفاوت می باشد.

آنها برای کارگر شدن و دریافت حقوق ماهانه بچه ها را آموزش میدهند دنبال شکوفایی اندیشه و آرزوهای بچه ها نیستند .

خوب یادم است درست کلاس چهارم دبستان بودم که یک اتومبیل طراحی نمودم با باطری کار می کرد و زمان حرکتش هم باتری را شارژ میکرد اما معلم مدرسه با تمسخر و تحقیرانه به من گفت : ما در کشوری زندگی میکنیم که روی چاه بنزین است آن وقت تو بجای درس خواندن ماشین برقی و باتری میسازی !

سالها گذشت و من شاهد این بودم که کارخانه های بزرگ خودرو برقی می سازند !

فرزندانمان را جدی بگیریم و بگذاریم رشد کنند ذهنشان پرورده شود این بازی های رایانه ی را برایشان تعریف کنیم و به دنبال رشد شخصیتی آنها باشیم تحقیر و تهدیدشان نکنیم هرگز با فرزندان دیگران آنها را مقایسه ننمائیم و باور کنیم این فرزند ماست سالم و بسیار باهوش او میتواند رشد بنماید و ما باید کمکش کنیم تا رشد کند .

امتحانات و رد شدن یا قبولی ملاک شخصیت فرزند ما نباشد آنها آیندگان کشور و مملکت آن هستند .

یا حق

جعفر صابری