دکتر جعفر صابری

دروغ ممنوعاگر از یکدیگر نترسیم به هم "دروغ" نمی‌گوییم، وقتی دروغ نگفتیم "اعتماد" در جامعه بوجود می‌آید، وقتی اعتماد بوجود آمد، "مبالغه" و "قسم خوردن" نیز منسوخ خواهد شد. اگر از هم نترسیم "شهامت انتقاد کردن" و "قدرت انتقاد شنیدن" را پیدا می‌کنیم، یعنی هم به مشکلات و ضعف‌هایمان واقف می‌شویم و هم عمل زشت "غیبت کردن" در جامعه کاهش می‌یابد. (حرفهایی را که چون جرات نمی‌کنیم رودر رو بگوییم در پشت سر می‌گوییم)اگر در برابر اشتباهاتی که از دیگران سر میزند واکنش‌های تند و خشونت بار از خود نشان ندهیم عملِ ناپسندِ "توجیه اشتباهات" و یا "به گردن دیگری انداختن" آن در جامعه کاهش می‌یابد .اگر قبول اشتباه اشخاص را حمل بر حقارتشان نکنیم، عمل نیکوی "پذیرش خطا" و" عذرخواهی برای آن" در جامعه رواج می‌یابد. اگر مبنای تربیت فرزندانمان را نه بر دیدن نقاطِ ضعف و سرزنش، بلکه بر دیدن نقاط قوت و تشویق قرار دهیم و آنها را با یکدیگر "مقایسه" نکنیم، یعنی از صفات خوب و موفقیت‌‌های یکی، چماقی برای تحقیر و کوچک نمودن دیگری نسازیم، احساس مخرب "حسادت" از بین می‌رود و "خیرخواهی" جای "بدخواهی و تنگ نظری" را می گیرد.اگر خدمت و محبتمان به دیگران نه به خاطر "رودربایستی" یا به دلیل انتظاری که از ما دارند، بلکه از روی محبت صادقانه و خود خواسته باشد، هم "توقع جبران" در ما بوجود نمی‌آید و هم در صورت جبران نشدن، احساسِ نامطلوب "مورد سوء استفاده قرار گرفتن" در ما به وجود نخواهد آمد.اگر بتوانیم از یکدیگر «نه» بشنویم بدون اینکه مکدر شویم آنگاه خواهیم توانست به یکدیگر «نه» بگوییم بدون اینکه نگرانِ تکدر خاطر هم باشیم.اگر از کلماتی چون عالیجناب، سرکار عالی، سرکار علیه، حضرتعالی و عظما برای خطاب دیگران و از کلماتی چون فدوی، جان, ...ادامه مطلب

جعفر صابری/دروغیک شنبه 8 بهمن 1396 دروغ  رنگ زندگی... دوستی می گفت بیش از یک سال است که میدانم همسرم به من دروغ میگوید و جالب این که اصلاً این  موضوع ارزش آن را ندارد که او بخواهد به من بعنوان همسرش پس از پانزده سال دروغ بگوید و در واقع این موضوع مرا بسیار رنج میدهد! بدون شک دروغ یکی از مهمترین آفت های یک زندگی مشترک است و دروغ زن به مرد و یا مرد به زن اعتماد را نابود می سازد .این دوست  میگفت من هرگز به همسرم شک نداشته و ندارم ولی وقتی میبینم به این راحتی دروغ میگوید دلم برایش میسوزد او با دوستانش کاریرا شروع کرده که به هیچ عنوان عقلانی نیست، لاعقل از نظر من کار درستی نیست ما بیش از یک سال قبل به این نتیجه رسیدیم که او بین زندگی  مشترک و کارش یکی را انتخاب نماید و او پذیرفت که دنبال این شغل نرود و کار دیگری را جایگزین نمود. بار ها از خانه خارج میشد و میگفت برای کارش میرود و من علی رغم این که میدانستم دروغ میگوید و دنبال همان شغل است تنها میگفتم باشه مواظب خودت باش ... روزها و هفته ها میگذرد و هنوز چیزی نگفتم تنها چند بار به او گفتم بنظر تو اشکال کار من چیست که زندگی مان به این سمت میرود و او سکوت میکرد...راستش زندگی ما خوب بود و همه چیز معمولی ، یک زندگی ساده با کمو زیاد می ساختیم ولی دخالت های دوستان و اقوام بخصوص روی رفتار همسرم تاثیر گذاشت. خودش میگ, ...ادامه مطلب